روايه مكتمله بقلم ندا الجندي

بقول أن اكيد دا حب
مروان وغلف صوته الحزن لا يا محمد مش حب انا بس مش عايزها تبقى نهايتها زينا
محمد خلاص ياعم قلبت علينا المواجع فكك بقولك انا جاى أفطر معاك بكره ھموت واشوف مين اللى كنت بتلف عليها شهر دى
لا يا عم دا هى خاېفه من وجودى انا شخصيا تجليها انت كمان بس يا عم لحسن منعرفش نجيبها تانى 
طب وهى وافقت تعد معاك

لا طبعا هقعدها فى الشقه بتاعتى انا كده كده مش باروحها اه صحيح اتصل بحد خليه يروح بكره بدرى ينضف الشقه بتاعتى
محمد طيب
يلا سلام
مع السلامه ونام مروان
عند قبر والده ساره
رقيه پبكاء سامحيني يا صابرين
انا مقدرتش احمى بنتك مقدرتش اكون قد الامانه اللى انتى امنتهالى ساره ضاعت مش عارفه راحت فين ولا عامله ايه دلوقت
والله يا صابرين لو كان عندى مكان تانى اروحه

بعيد عن الزفت حسن كنت خاتها وعيشنا سوا واطلقت ولا همنى لكن الذل الذل وحش اوى
استغل انى ماعنديش حد وهددنى هيطلقنى لو قعدتها طول عمرنا كده يا حبيبتي افتكرنا أننا لما نتجوز هنهرب من ظلم ابونا وقعنا في بلاوى اكتر يا اختى كأن مش من حقنا نعيش ونفرح سامحى يا صابرين وقراتلها الفاتحه ومشيت
فى البيت
حسن كنتى فين يا وليه
كنت عند اختى بترجها تسامحنى بعد ما ضيعت بنتها
جابها من شعرها اسمعى بقى انتى اياكى تعتبى بره البيت من غير ما تقوليلى ساعتها هوديكى لختك تونسوا بعض هناك انتى فاهمه وخرج ورزع الباب
رقيه پبكاء حسبى الله ونعم الوكيل فيك يا ظالم
عند مروان دخل حضر الفطار وحطه على صنيه بقلم ندى الجندى
شكلها ما كلتش بقالها كتير اديلها لوحدها عشان تعرف تاكل
خبط مروان على الباب محدش بيرد
مروان پصدمه معقول تكون مشيت تانى
دخل مروان لاقها نايمه
مروان الحمدلله قلبى كان هيقف مش حمل ادور تانى خلاص شكلها مرهق اسيبها تصحى براحتها وحط الاكل فى الأوضه وخرج
طلع لبس وراح الشركه
فى الشركه مروان دخل بكل هيبه ولما لا فهو مروان الاسيوطى والموظفين واقفين احترام ليه
يارا اعمليلى فنجان قهوه ودخل مكتبه بكل هدوء
اقتحم محمد المكتب مارو حبيبى وحشتنا يا راجل ايه الوحشه دى
مروان خلاص يا عم هو انا كنت مسافر
بقالى شهر ماشوفتكش يا جدع ها وديتها الشقه
لا صحيت لقتها لسه نايمه اما ارجع بقى
بقولك هاتلى كل الأوراق اللى محتاجه امضتى عشان هامشى بسرعه
محمد تمام وراح جابهم
انشغل مروان فى الشغل لحد ما الساعه بقت ٥
انا ماشي بقى يا محمد بقلم ندى الجندى
نزل مروان ركب عربيته وطلع على الفيلا
مروان دخل لاقاها مش موجوده خبط على اوضه ساره محدش رد مروان قلق
فتح الأوضه لقاها لسه نايمه
مروان معقول كل ده نوم

عند محسن بقولك ايه يا وليه شوفيلى معاكى قرشين كده عشان فلوسى خلصت
ساميه نعم يا عنيا هو انا متجوزاك عشان اصرف عليك
محسن لمى لسانك يا وليه امال انا متجوزك ليه اللى كانت قبلك كانت بتتضرب وتنزل تجيب القرش وتيجى تدهولى
ما عشان كده ربنا رحمها
قصدك ايه ونزل فيها ضړب
ساميه بصړاخ أبعد عنى بقلم ندى الجندى.
اعملى حسابك بكره تكون عندى الفلوس لاما ليلتك مش هاتعدى وشد السلسله اللى فى رقبتها وخرج
ساميه پبكاء اه انا ايه اللى عملته فى نفسى ده
طيب اما وريتك انا مش صابرين يا حليتها
نزل محسن اشترى مخډرات وقعد مع أصحابه شربوها ودخل البيت وهو مش قادر يوقف ودخل نام
عند مروان قرب من السرير لقى وش ساره عرقان خالص وعماله تقول كلام مش مفهوم حط أيده على رأسها لقها سخنه مولعه
مروان يا نهار ابيض ايه ده
وطلع موبايله واتصل على الدكتور
ايوه يا دكتور تعالالى حالا
وصل الدكتور وكشف على ساره
مروان هى مالها يا دكتور
الدكتور واضح أن بقلها اكتر من اسبوع ماكلتش وضعيفه جدا انا ركبتلها محلول يغذيها وادتلها خافض للحراره هتفوق بكره بس محتاجه تاكل كويس و كمان اعملها كمدات عشان يساعد أن الحراره تنزل
تمام شكرا يا دكتور
راح مروان يعملها كمدات
ساره بتخريف وهى نايمه ماما وحشتينى اوعى
هو ه هو الي السبب انا منتقم منه هو اللى موتك ماما انا ااااااه انا هنتقم منهم كلهم كلهم
بكره بكره بكرهم كلهم
مروان استنتج أنها بتتكلم على والدها وفضل يعملها كمادات لحد ما نام على الكرسي جنب السرير
صحيت ساره الصبح ااااااااه راسى بتوجعنى اوى بصت لاقت مروان جنبها
ساره أستاذ مروان أستاذ مروان
مروان صحى ايوه انتى كويسه
اه كويسه هو فيه ايه
جالك سخونيه امبارح والدكتور قال نقص أكل ولازم تاكلى كويس
انا اسفه جدا تعبتك معايا
لا التعب ولا حاجه
مروان راح جاب صنيه عليها اكل وحطها قدامها وقالها دى تخلص حالا وسابها وخرج
ساره كلت كتير وخلصتها كلها لأنها كانت جعانه جدا
مروان راح حط اكل لماكس وبعدين رجع لساره
وشال الصنيه وخرج
ساره بصتله بإحراج أنها خلصت الاكل
مروان لاحظ دا وقالها ساره انا مش عايزك تتضايقى أو تتحرجى منى اتصرفى على طبيعتك واعتبربنى اخوكى الكبير زى ما انا معتبرك اختى الصغيره ممكن
ساره فرحت جدا أنه متفهم كده ومراعى مشاعرها دايما بقلم ندى الجندى
مروان ها تمام
ساره تمام
اخوكى بقى الفضول كان هيقتله كنتى فين الشهر ده انا مسيبتش مكان مدورتش فيه
كنت ببات فى جامع وبعد كده أجرت اوضه فوق السطح
مروان حس انها هتعيط قام مغير الموضوع
تعالى نطلع نتفرج على التليفزيون بدل القاعده دى طلعوا قعدوا بره شغل التليفزيون على برنامج دينى كان بيتكلم عن الرضا
ازاى ربنا ممكن يحط العبد فى صعوبات عشان يشوف نتيجه تحمله وبعد كده يفاجىه بمكانه عظيمه وسعاده لا حدود لها ودعى الناس إلى الصبر بقلم ندى الجندى
افتكرت كلام مامتها
ساره قالت من غير ما تاخد بالها بجد ممكن فى يوم من الايام اتعوض واوصل للسعاده ولا الاڼتقام هايعمنى عن تكمله الحياه وقالت بغل وكره اكيد ليك يوم بقلم ندى الجندى
يتبع

الحلقة 8 

مروان سمعها وهى بتكلم نفسها بس ماعلقش
ساره انتبهت أنها اتكلمت بصوت عالى من غير ما تاخد بالها
ساره بتوتر انا داخله انام عن اذنك ودخلت الأوضه وقفلت الباب بقلم ندى الجندى
ساره اوف معقول فى غباء كده زمانه قال ايه عليا دلوقت
ودخلت نامت
مروان طلع نام هو كمان
فى الصباح
موبايل مروان رن
الو يا محمد
ايوه يا مروان بقولك الست راحت نضفت الشقه بتاعتك
مروان تمام بقولك انا مش جاى النهارده الشغل
محمد يادى النيله ليه يا بنى
مروان كده هاروح ابص على الشقه واجيب فيها شويه حجات
محمد طيب سلام بقلم ندى الجندى
لبس مروان ونزل

راح مول اشترى لبس كتير جدا لساره
وخرج من المول وركب عربيته
اه صحيح دا انا نسيت
نزل مروان ودخل مكتبه
مروان سلام عليكم
الراجل وعليكم السلام
مروان لو سمحت عايز كتب تالته ثانوى لكل المواد
الراجل علمى ولا ادبى
مروان اه صحيح ازاى نسيت اسألها
مش عارف خلاص أعدى عليك وقت تانى يا حج
وطلع مروان على السوبر ماركت جاب اكل ومعلبات و تسالى وشوكلاتات تقريبا جاب كل حاجه فى السوبر ماركت
وطلع على شقته ورص كل الهدوم اللى جابها فى الدولاب والأكل ملى التلاجه
وبص كده يا نهارك اسود يا محمد واتصل بيه
الو انت حيوان يلا
محمد فيه ايه يا عم